قدرت حل بحران‌های پیش روی کانون وکلا در گرو مشارکت وکلا و پشتیبانی آن‌ها از هیأت مدیره مستقر است وحضور حداکثری در انتخابات نیز نمادی از مطالبه گری وکلا است که با آرای خود مسیر پیش روی هیأت مدیره را تعیین می‌کند و انتظارات جامعه وکالت را عیان می‌سازد که خواهان حضور چه نوع تفکر و چگونه عملکردی است و حتی پس از انتخابات نیز این حضور موثر خواهد بود چرا که میزان پاسخگویی مدیران وابسته به میزان مطالبه گری وکلا بوده و پیگیری عملکرد مدیران به وسیله اعضای کانون وکلا، مسئولیت پذیری هیات مدیره را افزایش خواهد داد؛ هیات مدیره‌ای که خود را موظف به شفافیت و پاسخگویی به تعداد بیشتری از وکلا بداند، نسبت به رفتارها و تصمیمات خود ریزبین‌تر شده و مواضعی را اتخاذ خواهد کرد که برآیند اکثریت رای دهندگان بوده و همراهی آن‌ها را در ادامه مسیر به دنبال داشته باشد.
اگر مطالبه گری و نقد منصفانه و سازنده وکلا از دایره مدیریت حذف گردد و صدای بدنه صنف به گوش مدیران نرسد، بی‌شک راه برای خودرایی و پشت پا زدن به خرد جمعی باز شده و مدیری که خود را در برابر اعضای منفعل و بی‌تفاوت ببیند، هم انگیزه لازم برای تلاش را از دست می‌دهد هم به سمت دیکتاتوری حرکت می‌کند و این رخداد آفت یک نهاد مدنی عظیم همانند کانون وکلای دادگستری است.
قهر صنفی ایجاد شده بین وکلا و کانون نتیجه‌ای جز سقوط کانون وکلا به قعر مشکلات و تنزل جایگاه و همچنین ناکارآمدی آن ندارد. و ناخواسته هدف برخی بدخواهان مبنی بر استحاله از درون را به منصه ظهور رسانده و اصل وجود کانون وکلا را به مخاطره می‌اندازد.
قهر صنفی حاکی از آن است که همگی نیاز به تغییر را احساس کرده‌ایم و این تغییر صرفا به دستان مطالبه‌گر و قلم شیوا و زبان گویای شما صورت می‌پذیرد. حراست و پاسداری از کانون وکلا تعهد صنفی همه ما است که با شرکت در انتخابات این وظیفه را به مدیران نیابت می‌دهیم.
برای اعاده اعتبار و عزت کانون وکلا از پیله بی‌تفاوتی خارج شویم و با همت و تلاش خود کانون وکلا را به مسیر اصلی آن بازگردانیم.
0 دیدگاه